മുൻകാലത്ത് എല്ലാ ദേവീക്ഷേത്രങ്ങളും ശാക്തേയക്കാവുകളായിരുന്നു. പിൽക്കാലത്ത് വന്നുചേർന്ന പൗരോഹിത്യശക്തികളുടെ പ്രഭാവം നിമിത്തം പല മാറ്റങ്ങളും വന്നുചേർന്ന് തനതായ ഭാവം കൈവെടിഞ്ഞതാണ്. എങ്കിലും കൊടുങ്ങല്ലൂർ ശ്രീകുരുംബക്കാവ്, കോഴിക്കോട് ശ്രീവളയനാട്കാവ്, കൊയിലാണ്ടി കൊല്ലംശ്രീപിഷാരികാവ്, എടച്ചേരിയിലെ കളിയാംവെള്ളിക്കാവ്, കൂത്തുപറമ്പിലെ തിരുവഞ്ചേരിക്കാവ്, ഇരിക്കൂർ ശ്രീമാമാനത്ത്കാവ്, കണ്ണൂരിനടുത്ത് കളരിവാതുക്കൽ, മാടായിക്കാവ്, നീലേശ്വരം മന്നത്ത് കാവ് എന്നിവ തനതായ സ്വഭാവം കൈവിടാതെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. കൊട്ടിയൂരിനടുത്ത ചപ്പാരത്ത് ക്ഷേത്രം സപ്തമാതൃപുരം എന്നതിന്റെ അപഭ്രംശനാമാന്തരമാണ്. അവിടെയും ശാക്തേയവിധാനമാണ് വേണ്ടത്. ശാക്തേയക്കാവുകളിലെ വാസ്തുഘടനയും പ്രതിഷ്ഠാവിധാനവും മറ്റു ക്ഷേത്രങ്ങളുടേതിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്ഥമാണ്. ശിവനും, സപ്തമാതൃക്കളും, ഭദ്രകാളിയും ചേർന്നതാണിത്. ക്ഷേത്രപാലനും സവിശേഷപ്രാധാന്യമുണ്ട്. ശേഷസമുച്ചയത്തിൽ ഇത് " രുരുജിത് വിധാനം " എന്ന പേരിലറിയപ്പെടുന്നു. ഇവ കൂടാതെ അരയർ, മലയോരനിവാസികൾ, വിശ്വകർമ്മജർ തുടങ്ങിയ വിവിധ സമുദായക്കാർ ശ്രീകുരുംബയായും മറ്റും പൂജിയ്ക്കുന്ന കാവുകളും ശാക്തേയക്കാവുകൾ തന്നെയാണ് ഇവിടെ രുരുജിത് വിധാനം ഇല്ലെന്നുമാത്രം.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
