ദേവതാർത്ഥമായ മൃഗഹത്യ പാപമല്ലെന്ന് മുൻഅധ്യായങ്ങളിൽ പ്രസ്താവിച്ചതാണ്. ഇവിടെ ദേഹം അനിത്യമാണെന്നും ജീവൻ നിത്യനാണെന്നുള്ള ബോധം ഉണ്ടാവുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതാണ് ശ്രീമദ്ഭഗവദ്ഗീതയിൽ ഉടനീളം പ്രസ്താവിക്കുന്നത്. ദേവസന്നിധിയിൽ വെച്ച് ദേഹം ഹനിയ്ക്കപ്പെടുമ്പോൾ ജീവൻ ദേവസന്നിധിയിലേയ്ക്ക് വിലയം പ്രാപിക്കുകയാണ് അതായത് സ്പന്ദനാത്മകമായ ജീവൻ സപ്ന്ദനാത്മകമായ ദേവചൈതന്യത്തിലേക്ക് വിലയം പ്രാപിക്കുന്നു. ദേവപ്രതിഷ്ഠയിൽ അങ്കുരാരോപണം നടത്തുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യവും അതുതന്നെയാണ്. ധാന്യങ്ങൾ മുളപ്പിച്ച് ആ ജീവചൈതന്യത്തെ ദേവങ്കലേക്ക് ലയിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ദേവപൂജയ്ക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന നെല്ലും, അരിയും, പുഷ്പങ്ങളും, ഇലകളുമെല്ലാം ജീവൻതുടിക്കുന്നവയാണ്. അതിനുപകരം കൃത്രിമപുഷ്പങ്ങളെക്കൊണ്ട് പൂജനടത്താൻ പറ്റില്ലല്ലോ.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
