തന്ത്രസമുച്ചയം തുടങ്ങിയ പ്രമാണങ്ങളനുസരിച്ച് തന്ത്രിക്ക് ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പിതൃസ്ഥാനമാണുള്ളത്. എന്നാൽ ശാക്തേയ കാവുകളിലെ സ്ഥിതി അതല്ല. നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച പ്രകാരം അതാത് സമുദായങ്ങളിൽ ചിരപുരാതനകാലത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന സിദ്ധയോഗീശ്വരന്റെ തപഃസിദ്ധിയുടെ സമർപ്പണമാണ് ശാക്തേയ കാവുകളിലെ ചൈതന്യമായി രൂപപ്പെട്ടത്. അതിനാൽ ശാക്തേയ കാവുകളിലെ സകലവിധ അവകാശാധികാരങ്ങളും അതാത് സമുദായക്കാർക്കുള്ളതാണ്. പാരമ്പര്യ ഉപദേശപ്രകാരം മന്ത്രധ്യാനാദികൾ പരിശീലിച്ച് അവർ തലമുറകളായി അർച്ചനയും ഉത്സവാദികളും നടത്തിപ്പോരുന്നു. ഈ സമുദായങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യ ഉപദേശമില്ലാതെ മറ്റു സമുദായങ്ങളിൽനിന്ന് യോഗ്യനായ ഒരു തന്ത്രിയെ സ്വീകരിച്ചാൽ ചിലപ്പോൾ വിരുദ്ധ മന്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കേണ്ടിവരും. ഇവിടെ അന്യമന്ത്രയജനം എന്ന ദോഷമുണ്ടായിത്തീരും. എന്നാൽ പിൽക്കാലത്ത് ഈ സമുദായങ്ങളിൽപ്പെട്ടവർക്ക് തപോനിഷ്ഠ കുറയുവാനിടവന്നപ്പോൾ രാജകീയനിർദ്ദേശപ്രകാരം ജീർണ്ണോദ്ധാരണ സമയത്ത് ദേവതയെ കുടിയിരുത്തുവാൻ വേണ്ടിമാത്രം പുറത്തുള്ള സമുദായങ്ങളിൽനിന്ന് യോഗ്യരായവരെ നിയോഗിച്ചു എന്നു മാത്രമേയുള്ളൂ.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
