ഉത്ഥായോഷസി...... എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ദൈവജ്ഞകൃത്യം പരിശോധിച്ചാൽ കൃത്വാമന്ത്രജപാഖിലം എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഗായത്രീമന്ത്രമോ മറ്റ് താന്ത്രികമന്ത്രങ്ങളോ ജ്യോതിഷി ജപിച്ചിരിക്കണമെന്ന് മനസ്സിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ജ്യോതിഷി തികഞ്ഞ മന്ത്രോപാസകനായിരിക്കണമെന്ന് സാരം.
" മന്ത്രം യഥാവിധി ഗുരോസുദിനേ ഗൃഹീത്വാ "
എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ശ്ലോകത്തിലും മന്ത്രം ഗുരുവിൽ നിന്ന് ഉപദേശമായി സ്വീകരിച്ച് ജപഹോമാദികൾ ചെയ്യണമെന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ ജ്യോതിഷിക്ക് ഉപാസനാബലം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഇത്തരത്തിൽ മന്ത്രോപാസന അനുഷ്ഠിയ്ക്കണമെന്നും, വിനയിയും വേദാധ്യയനം ചെയ്യുന്നവനും, പഞ്ചസിദ്ധാന്തകോവിദനും, ഗ്രഹഗണനപടുവും ഒക്കെ ആയിരിക്കണം ദൈവജ്ഞൻ (ജ്യോതിഷി) എന്ന് കൃത്യമായി പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ വേദാദ്ധ്യയനം എന്ന് പറയുന്നത് വേദാംഗങ്ങളായ പുരാണങ്ങൾക്കും ഉപലക്ഷണമത്രെ. ജ്യോതിഷി കേവലം ജ്യോതിഷഗ്രന്ഥങ്ങൾ മാത്രം അവലംബിച്ചാൽ മതിയാവില്ല. വേദാംഗങ്ങളായ മറ്റു ശാസ്ത്രങ്ങളും സാമാന്യമായി അറിഞ്ഞിരിക്കണം.
വിനയി എന്ന വാക്കുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ദുഷ്തർക്കങ്ങളിൽ ഇടപെടരുത് എന്നതാണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ വാദഗതികളുടെ സാധുത പരിശോധിച്ച് നിർമത്സരബുദ്ധ്യാ വിശകലനം ചെയ്ത് കാര്യങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ടതാണ്. അതല്ലാതെ ഞാൻ പ്രസ്താവിച്ചത് മാത്രം ശരിയെന്ന് ദുഃശാഠ്യം ഒരിയ്ക്കലും ജ്യോതിഷിക്ക് പാടില്ലാത്തതാകുന്നു. സ്വച്ഛാന്തരാത്മാ ഭവേത് എന്ന വചനം കൊണ്ട് ജ്യോതിഷി തികഞ്ഞ മനഃശുദ്ധിയുള്ള ആളായിരിക്കണമെന്ന് അറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സിദ്ധമദ്രോജാനാതി ജാതകം എന്ന വചനംകൊണ്ട് ജ്യോതിഷിയുടെ മന്ത്രോപാസനയുടെ പ്രാധാന്യം വീണ്ടും വ്യക്തമാക്കുന്നു. ബ്രാഹ്മണേതര സമുദായത്തിൽപ്പെട്ട ജ്യോതിഷിമാരെല്ലാംതന്നെ മുൻകാലങ്ങളിൽ കൗളമാർഗ്ഗാവലംബികളായിരുന്നുവെന്ന കാര്യം സംശായാതീതമാണ്