അമൃതകലകളെ ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് യാതൊരുവിധ പ്രയത്നവും ആവശ്യമായിവരുന്നില്ല. വിഷകലകളെ അമൃതീകരിക്കുമ്പോൾ അതിനുള്ള പ്രയത്നം ആവശ്യമായിവരുന്നു. ഈ പ്രയത്നം തന്നെയാണ് സാധനാശക്തിയെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നത്. സൗന്ദര്യലഹരിയിൽ ഒരു ശ്ലോകമുണ്ട്. അതിന്റെ അർത്ഥം എന്തെന്നാൽ അമൃതം കഴിച്ച ബ്രഹ്‌മാവ്‌, ഇന്ദ്രൻ തുടങ്ങിയ ദേവന്മാരെല്ലാം കാല്പാന്തകാലത്ത് ഇല്ലാതായിത്തീരുന്നു. എന്നാൽ കരാളമായ കാളകൂടവിഷം ഭക്ഷിച്ച സാക്ഷാൽ ശിവൻ മാത്രം കല്പാന്തകാലത്തെയും അതിജീവിക്കുന്നു. വിപരീതസ്പന്ദനങ്ങളെ അനുകൂലമാക്കിയെടുക്കയാണ് വീരസാധകൻ ചെയ്യുന്നത്. പിന്നെ മറ്റൊരു കാര്യം. മനസ്സിനെ മോഹിപ്പിക്കുന്ന ദ്രവ്യങ്ങളാണ് പഞ്ചമകാരങ്ങൾ. ഇവ അരികെയുണ്ടായിട്ടും വ്യാമോഹത്തിന് അടിമപ്പെടാതെ ധ്യാനനിഷ്ഠത നേടുക എന്നതാണ് ഇതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. ഇവയുടെ ഉപയോഗക്രമം തുടർന്നുവരുന്ന അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
