ആദിപരാശക്തിയുടെ പ്രപഞ്ചാധിഷ്ഠിതമായ ഭാവത്തെ, അതായത് സമഷ്ടിഭാവത്തെ ത്രിപുരസുന്ദരി എന്നും സ്വന്തം ശരീരാധിഷ്ഠിതമായ ഭാവത്തെ അതായത് വ്യഷ്ടിഭാവത്തെ പ്രാണശക്തി അഥവാ കുണ്ഡലിനീ ശക്തി എന്നും പറയുന്നു. ഒരു സാധകൻ സ്വന്തം ശരീരത്തിലെ പ്രാണശക്തിയെ തന്നെയാണ് പൂജിക്കുന്നത്. അതായത് അരൂപയായ പ്രാണശക്തിയെ സങ്കല്പംകൊണ്ട് സകളീകരിച്ച് ദശമഹാവിദ്യകളിലൊന്നായി നാമകരണം ചെയ്ത് ഗുരുപദേശമനുസരിച്ച് പൂജിക്കുകയാണ്. സ്വന്തം ശരീരാധിഷ്ഠിതയായ പ്രാണശക്തിയും പ്രപഞ്ചാധിഷ്ഠിതമായ പരാശക്തിയും ഒന്നുതന്നെയെന്ന ബോധം ഉദിക്കുമ്പോൾ അദ്വൈതാനുഭൂതി കൈവരിക്കുന്നു.
. . ഹരിശ്രീ ഗണപതയെ നമഃ അവിഘ്നമസ്തു ശ്രീ ഗുരുഭ്യോ നമഃ നവഗ്രഹേഭ്യോ നമഃ . .
