രവിശശിയുതേ സിംഹേ ലഗ്നേ കുജാര്‍ക്കിനിരീക്ഷിതേ
നയനരഹിതസ്സൗമ്യാസൗമ്യൈസ്സബുദ്ബുദലോചനഃ
വ്യയഗൃഹഗതശ്ചന്ദ്രോ വാമം ഹിനസ്ത്യപരം രവി
യ്യ ഇഹ ഗദിതാ യോഗാ യപ്യാ ഭവന്തി ശുഭേക്ഷിതാഃ
സാരം :-
ഗര്‍ഭാധാനലഗ്നം ചിങ്ങം രാശിയാവുകയും , അവിടെ സൂര്യചന്ദ്രന്മാര്‍ നില്‍ക്കുകയും, ആ ലഗ്നത്തിലേയ്ക്ക് ചൊവ്വയും ശനിയും നോക്കുകയും ചെയ്‌താല്‍, ജനിയ്ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ ശിശുവിന് കണ്ണുകള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല. ഈ ലഗ്നത്തില്‍ സൂര്യന്‍ മാത്രം നില്‍ക്കുകയും അവിടേയ്ക്കു കുജമന്ദന്മാര്‍ നോക്കുകയും ചെയ്‌താല്‍ വലത്തുകണ്ണും, ചന്ദ്രന് മാത്രം ചിങ്ങലഗ്നത്തില്‍ നിന്ന് ആ ചന്ദ്രനെ കുജമന്ദന്മാര്‍ നോക്കിയാല്‍ ഇടത്തുകണ്ണുമാണ് ഇല്ലാതിരിയ്ക്കുക. മേല്‍പറഞ്ഞ യോഗത്തില്‍ കുജമന്ദന്മാരുടെ ദൃഷ്ടിയ്ക്ക് പുറമേ വ്യാഴവും കൂടി നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ കേവലം കുരുടനാവില്ല, പൊള്ളപുറപ്പെട്ട (നേത്രവികാരി എന്ന് സാരം)കണ്ണുകളുമായിരിക്കും. പന്ത്രണ്ടാം ഭാവത്തില്‍ ബലഹീനനായി ചന്ദ്രന് നില്‍ക്കുകയും ആ ചന്ദ്രന് കുജമന്ദന്മാരുടെ ദൃഷ്ടിയുണ്ടാവുകയും ചെയ്‌താല്‍ ഇടത്തേക്കണ്ണും, അപ്രകാരം കുജമന്ദന്മാരുടെ ദൃഷ്ടിയുള്ള സൂര്യനാണ് 12 ല്‍ നില്‍ക്കുന്നതെങ്കില്‍ വലത്തേക്കണ്ണും ഇല്ലാതേയാണ് ജനിയ്ക്കുക. ഇവിടേയും ശുഭദൃഷ്ടി ഉണ്ടായാല്‍ കേവലം നേത്രഹാനി ഇല്ല. വികൃതമാകയേ ഉള്ളുവെന്നും അറിയുക. അശുഭപ്രദമായി പറഞ്ഞിട്ടുള്ള ഏതു യോഗങ്ങളുടേയും കര്‍ത്താകന്മാര്‍ക്ക് ശുഭ ദൃഷ്ടിയുണ്ടായാല്‍ ആ അശുഭഫലത്തിന് ശക്തി കുറയുമെന്നും സര്‍വ്വത്ര വിചാരിയ്ക്കണം.
