വിവാഹത്തിന്റെ ചടങ്ങുകളില്വെച്ച് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ചടങ്ങായിട്ടാണ് 'പുടവകൊടുക്കല്' കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. പണ്ട് കാലങ്ങളില് പുടവകൊടുക്കല് എന്ന ചടങ്ങുകൊണ്ട് മാത്രം സ്ത്രീ പുരുഷന്മാര് ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാരായി കഴിയുമായിരുന്നു. അതില്നിന്നുതന്നെ പുടവ കൊടുക്കല് എന്ന ചടങ്ങിന് നമ്മുടെ പൂര്വ്വികര് എത്രമാത്രം പ്രാധാന്യം നല്കിയിരുന്നുവെന്ന് ഊഹിക്കാമല്ലോ? ഇന്ന് ആ ചടങ്ങില് ചില പരിഷ്കാരങ്ങള് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. വിവാഹ മണ്ഡപത്തില് വച്ച് വരന് വധുവിന്റെ കഴുത്തില് താലിയും മലയും ചാര്ത്തിയതിനുശേഷം, ഒരു തട്ടത്തില് (തളികയില്) വധു ധരിക്കുന്നതിനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളും അതിനു മീതേ ഒരു നാണയത്തുട്ടും വച്ച് വധുവിന് 'പുടവകൊടുക്കല്' എന്ന ചടങ്ങ് നിര്വ്വഹിക്കുന്നു.
വസ്ത്രം കൈമാറല് വിവാഹബന്ധത്തിന്റെ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠമായ ചടങ്ങാകുന്നു. പുരുഷന് നല്കുന്ന വസ്ത്രം ഒരു നിധിയായി കരുതി സ്ത്രീ അത് തന്റെ പെട്ടിയില് ജീവിതകാലം മുഴുവനും സൂക്ഷിച്ചുപോരുന്നു. വിവാഹത്തിന്റെ സ്വരൂപമായി തീര്ന്നിട്ടുള്ള ഈ വസ്ത്രത്തിന് 'മന്ത്രകോടി' എന്ന് കൂടി പേരുണ്ട്. കേവലം ഒരു വസ്ത്രത്തിലൂടെ ഈശ്വരനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തെ അതീവ ഭംഗിയായി സൂചിപ്പിക്കാം. വസ്ത്രങ്ങള്ക്ക് നഗ്നത മറയ്ക്കുക, രൂപഭംഗി വര്ദ്ധിപ്പിക്കുക, വ്യക്തിത്വം പ്രകടിപ്പിക്കുക, കാലാവസ്ഥയുടെ മാറ്റം മനുഷ്യശരീരത്തില് ക്രമീകരിക്കുക മുതലായ ധര്മ്മങ്ങള് കൂടിയുണ്ട്. ഇവ പുടവദാനത്തില് എങ്ങനെ ഉള്ചേര്ന്നിരിക്കുന്നുവെന്ന് നോക്കാം. വസ്ത്രത്തിന്റെ പ്രഥമമായ ധര്മ്മം നഗ്നത മറയ്ക്കുക അല്ലെങ്കില് രഹസ്യത്തെ മറച്ചു വയ്ക്കുക എന്നതാണല്ലോ. പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടിക്ക് നിദാനമായ മായാശക്തിയും ബ്രഹ്മത്വവുമായുള്ള ഒത്തുചേരലില് മായാശക്തി ബ്രഹ്മത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നത്, തനിക്ക് അദൃശ്യമായി നിലകൊള്ളാന് കഴിയണമെന്നതായിരുന്നു. ഇവിടെ ബ്രഹ്മം എന്ന സ്ഥാനം പുരുഷനും മായ എന്ന സ്ഥാനം സ്ത്രീയ്ക്കും നല്കാം. ഒരു പുരുഷന് കന്യകയെ പുടവ കൊടുത്ത് സ്വീകരിക്കുമ്പോള് മേല്പ്പറഞ്ഞ നിയമങ്ങള്ക്കെല്ലാം വിധേയയാക്കപ്പെടുന്നു. തന്നെയുമല്ല തന്റെ ഭാര്യ രൂപഭംഗിക്കായി നല്ല വസ്ത്രം ധരിക്കണമെന്ന് ഏതു പുരുഷനും ഗൂഢമായി ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.