ക്ലേശാനുഭവങ്ങളെക്കൊണ്ട് പൊറുതി മുട്ടി എല്ലാവാതിലുകളിലും മുട്ടിയിട്ട് രക്ഷ ലഭിയ്ക്കാതെ പരവശനായിട്ടാണ് ചോദ്യകര്ത്താവ് ദൈവജ്ഞനെത്തേടി വരുന്നത്. ഈ സമയത്ത് ദൈവജ്ഞന് തന്റെ ചുമതല മനസ്സിലാക്കി പ്രവര്ത്തിക്കണം. ജ്യോതിഷി (ദൈവജ്ഞന്) തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള് പൂര്ണ്ണമായി നിറവേറ്റിത്തന്നു സഹായിക്കും എന്ന് പ്രശ്ന കര്ത്താവ് വിശ്വസിക്കുന്നതുപോലെ, പൃഛകന്റെ (ചോദ്യകര്ത്താവിന്റെ) ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ശരിയായ ഉത്തരം തോന്നിക്കേണമേ എന്ന് ഗുരുവിനോടും ഉപാസ്യദേവതകളോടും പ്രാര്ത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് ദൈവജ്ഞന് പ്രശ്ന കൃത്യം തുടങ്ങണം. ഈ സമയത്ത് ദൈവജ്ഞന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കൊണ്ടും ഗ്രഹങ്ങളുടെ പ്രഭാവം കൊണ്ടും ദൈവജ്ഞന്റെയും പൃഛകന്റെയും (ചോദ്യകര്ത്താവിന്റെയും) മനസ്സുകളില് പ്രവര്ത്തനപ്രതിവര്ത്തനങ്ങള് നടക്കുകയും രണ്ടു പേരുടേയും മാനസികാവസ്ഥകള് ഒന്നാകുകയും ചെയ്യുന്നു. കാമക്രോധാദിഹീനനും അഹം മുക്തനുമായ ദൈവജ്ഞന്റെ അന്തഃകരണശക്തി ഉണര്ന്നു പ്രഷ്ടാവിന്റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളെ കണ്ടെത്താന് ശ്രമിക്കുന്നു.
ദൈവജ്ഞന് ഇത്തരം സന്ദര്ഭങ്ങളില് വളരെ ജാഗരൂകനായിരിക്കണം. അലസമായി പ്രശ്നം കൈകാര്യം ചെയ്യരുത്. ജീവിത ക്ലേശങ്ങളുടെ നീര്ച്ചുഴിയിലകപ്പെട്ട് കരകയറാന് കഴിയാതെ നട്ടം തിരിയുന്ന പ്രശ്നകര്ത്താവിന്റെ കണ്ണില് ദൈവജ്ഞന് ക്ലേശകാരണങ്ങള് കണ്ടുപിടിച്ച് പരിഹാരം നിര്ദ്ദേശിക്കുന്ന ദൈവദൂതനാണ്.
പ്രശ്നത്തില് ഉദ്ദേശ്യ ശുദ്ധിക്കാണ് പ്രാധാന്യം. പ്രശ്ന കര്ത്താവ് പ്രശ്ന ഫലത്തില് താല്പര്യമില്ലാതെ ഉദാസീന ഭാവത്തില് ചോദ്യം ചോദിക്കരുത്. ദൈവജ്ഞനെ പരീക്ഷിക്കാന് ചോദ്യം ചോദിക്കരുത്. ദൈവജ്ഞന് തന്റെ തീരാ ക്ലേശങ്ങള്ക്ക് പരിഹാരം നിര്ദ്ദേശിക്കും എന്ന പൂര്ണ്ണ വിശ്വാസത്തോടുകൂടി വേണം ദൈവജ്ഞനെ സമീപിക്കാന്. പരിഹാരം കാണുന്നതില് പൃഛകന് (ചോദ്യകര്ത്താവിന്) താല്പര്യം ഉണ്ടായിരിക്കണം.