തദൈവ വിന്യസേദ്ദൂതഃ സ്വർണ്ണം നിജകരസ്ഥിതം
ചക്രസ്ഥഭേഷു ചൈകത്ര ദൈവജ്ഞസ്താ വരാടികാഃ
വിഭജേത്ത്രിരുദക്പൂർവ്വം നിമിത്താനി ച ചിന്തയേൽ
പ്രാക്പ്രച്ഛാസമയേ യദ്യഛ്ശുഭാശുഭമുദീരിതം.
തത്തത്സകലമത്രാപി ചിന്ത്യം സ്പർശശരാദികം
അഥ ദൂതഃ പദഛായാമാനം കുര്യാത്സമക്ഷിതൗ.
ദൈവജ്ഞന്റെ അനുവാദം കിട്ടിയിലുടൻതന്നെ ദൂതൻ രാശിചക്രത്തിലുള്ള ഒരു രാശിഖണ്ഡത്തിൽ സ്വർണ്ണം വയ്ക്കണം. രാശിഖണ്ഡങ്ങളെ മുൻപേതന്നെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തേണ്ടതാണ്. തത്സമയം ദൈവജ്ഞൻ ആ കവിടികളെ തെക്കുവടക്കു മൂന്നു ഭാഗത്തായി ഭാഗിച്ചുവയ്ക്കണം. അപ്പോൾ സംഭവിക്കുന്ന ശുഭാശുഭനിമിത്തങ്ങളേയും മനസ്സുവച്ചറിഞ്ഞു കൊള്ളണം. എന്നല്ല ആദിമമായ പ്രഷ്ടൃദൈവജ്ഞ സംവാദത്തിൽ എന്തെല്ലാം ചിന്തിക്കണമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ ശരസ്പർശാദികളായ ആ ലക്ഷണങ്ങളെല്ലാം ഇവിടേയും ചിന്തിച്ചുകൊള്ളണം.
