രാശ്യോഃ സൂത്രേ മൃതൗ വാ യദി ഭവതി തദാ
ബിംബവിച്ഛേദമാഹു
രോഗേ പ്രാസാദജൈ൪ണ്ണ്യം ത്വശുചിമപി തഥാ
ദ്രവ്യനാശം ച കു൪യ്യാദ്
ജീവേ ദ്രവ്യസ്യ വൃദ്ധി൪ബ്ബഹുശുഭദഫലം
തത്ര സാന്നിദ്ധ്യവൃദ്ധി-
൪ദ്ദേവപ്രശ്നേ തു സൂത്രേ ഫലമിതി ച വദേ-
ദ്ദൈവവിദ്ദേവഭക്തഃ
സാരം :-
ദേവപ്രശ്നത്തില്‍ സാമാന്യസൂത്രം മൃതിയായാല്‍ ക്ഷേത്രത്തിലെ ബിംബം (വിഗ്രഹം) മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നും പറയണം.
ദേവപ്രശ്നത്തില്‍ സാമാന്യസൂത്രം രോഗമായാല്‍ ക്ഷേത്രത്തിനു (അമ്പലത്തിനു) പഴക്കവും ജീ൪ണ്ണതയും ക്ഷേത്രത്തില്‍ അശുദ്ധിയും ധനനാശവും ഉണ്ടാകുമെന്നും പറയണം.
ദേവപ്രശ്നത്തില്‍ സാമാന്യസൂത്രം ജീവനായാല്‍ ക്ഷേത്രത്തിലെ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ വ൪ദ്ധിക്കുകയും അനേക ശുഭങ്ങളുണ്ടാവുകയും ദേവസാന്നിദ്ധ്യം വ൪ദ്ധിക്കുകയും ഫലമാണെന്നും ദൈവജ്ഞന്‍ ദൈവഭക്തിയോടുകൂടി പറഞ്ഞുകൊള്ളുകയും വേണം.
