ലഗ്നസ്ഥേ പാപയുക്തേ സതി ഖലു വിഹഗേ ബിംബദോഷോƒത്ര ബിംബം
ഭിന്നം തസ്മിന് സമേതേ ധരണിതനുഭുവാƒശുദ്ധിരേവാന്യപാപപൈഃ
ബിംബം തത്ര പ്രദേയം ഭവതി ഖലു മുദേ ഖേ ചരേഥാലയസ്ഥേ
ജീര്ണ്ണം വേശ്മാലയം തം നവമഥ കുരുതാം ദീയതാം വാന്യവേശ്മ
സാരം :-
ഏതൊരു ഗ്രഹത്തെകൊണ്ടാണോ ദേവകോപം പറഞ്ഞത്. ആ ഗ്രഹം പാപഗ്രഹത്തിനോട് ചേര്ന്ന് ലഗ്നത്തില് നിന്നാല് ബിംബത്തിന് ദോഷം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും ആ പാപന് ചൊവ്വയാണെങ്കില് ബിംബത്തിനു ഒടിവ് മുതലായ അംഗവൈകല്യം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും ശനി മുതലായ മറ്റു പാപന്മാരാണെങ്കില് അശുദ്ധി സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നും പറയണം. ബിംബത്തിന് അംഗവൈകല്യം സംഭവിച്ചാല് പകരം ബിംബം കൊത്തിച്ചു പ്രതിഷ്ഠിപ്പിക്കുകയും അശുദ്ധിയേയുള്ളൂ എന്ന് വന്നാല് കലശം നടത്തുകയുമാണ് വേണ്ടത്.
ദേവകോപത്തിന് കാരണഭൂതനായ ഗ്രഹം നാലാം ഭാവത്തില് പാപനോട്കൂടി നിന്നാല് ക്ഷേത്രത്തിനു പഴക്കം മുതലായതിനാല് കേടു സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നും തല്ശാന്തിക്കായി കേടുപാടുകള് തീര്ക്കുകയോ അല്ലെങ്കില് പുതുതായി പണി ചെയ്യുകയോ വേണം. ഇങ്ങനെയുള്ള ദേവകോപങ്ങള് പറയേണ്ടതും പ്രഷ്ടാവിനു അവകാശപ്പെട്ട ക്ഷേത്രങ്ങളുണ്ടെന്നും അവിടുത്തെ കോപമുണ്ടെന്നും കാണുമ്പോഴാണ്.