ഭാഗ്യാദ്യഭീഷ്ടഭാവേശോƒപൃശുഭോ ഭാവപുഷ്ടികൃല്‍
ലഗ്നാല്‍ പുത്രേതി പ േദ്യ തദ്വരാഹമിഹിരോദിതം.
ഒമ്പതാമെടം മുതലായ ഇഷ്ടഭാവങ്ങളുടെ അധിപന്മാര്‍ പാപന്മാരായാലും തങ്ങളുടെ യോഗദൃഷ്ടികള്‍ ഭാവത്തിനു അഭിവൃദ്ധികരമാണ്. ഇവിടെ പാപനായ ഒന്‍പതാംഭാവാധിപന്റെ ബന്ധം ഒന്‍പതാംഭാവത്തെ മാത്രമേ പുഷ്ടിപ്പെടുത്തകയുള്ളു എന്നൊരു പക്ഷകാരുണ്ട്. അത് ശരിയല്ല. അഭീഷ്ടഭാവങ്ങളുടെ അധിപന്മാര്‍ ദൃഷ്ടിയോഗാദികളെക്കൊണ്ട് ഏതു ഭാവത്തെയും പുഷ്ടിപ്പെടുത്തുകതന്നെ ചെയ്യും. അല്ലെങ്കില്‍ ഇവിടെ ഉദാഹരണത്തിനായി "ഹോരാസ്വാമി ഗുരുജ്ഞവീക്ഷിതയുതാ" എന്നാദി പദ്യഭാഗം ഉദാഹരണമായി കാണിക്കുമായിരുന്നു. എന്നുതന്നെയല്ല അതാതു ഭാവത്തിന്റെ അധിപന്മാര്‍ പാപന്മാര്‍ തന്നെ ആയിരുന്നാലും ഭാവവൃദ്ധിയെ ചെയ്യുമെന്നു ഈ ആദ്ധ്യായത്തില്‍തന്നെ മേല്‍ ധാരാളം പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
"ലഗ്നാല്‍ പുത്രകളത്രഭേശുഭപതിപ്രാപ്തേ " എന്നാദിയായ ശ്ലോകത്തിലെ ശുഭപതി എന്ന പദത്തിന് ശുഭത്തിന്റെ (ഒന്‍പതാംഭാവത്തിന്റെ) പതി എന്നും ശുഭന്മാരുടെ പതിയും എന്നും ഉള്ള അര്‍ത്ഥം സ്പഷ്ടമാണല്ലോ.
