മനസ്സിന്‍റെ സംതൃപ്തിയ്ക്കായിട്ടാണ് ഭക്തജനങ്ങള്‍ ദേവാലയങ്ങളില്‍ വന്നെത്തുന്നത്. ദേവന്‍റെ പ്രതിനിധികളും ശാന്തിക്കാരനും ഭക്തര്‍ക്ക്‌ ദുഃഖമുണ്ടാകുന്നവിധം ഇടപെടുവാന്‍ പാടില്ല. മനസ്സിന് സമാധാനം ഉണ്ടാകുന്നവിധം വേണം ദേവദര്‍ശനത്തിന് എത്തുന്നവരോട് സമീപിയ്ക്കുവാന്‍. ശാന്തി ചെയ്യുന്നയാള്‍ കോപം കാണിയ്ക്കരുത്. ദക്ഷിണയ്ക്കായി മാത്രം പ്രസാദം നല്‍കുവാന്‍ ഒരുങ്ങരുത്. ക്ഷേത്ര ഭാരവാഹികള്‍ മനുഷ്യത്വവും ഈശ്വരവിചാരവും ഉള്ളവരായിരിക്കണം.
ദൈവദര്‍ശനത്തിനെത്തുന്നവരെ കണ്ണുനീരൊഴുക്കി പുറത്തുവിടുന്നവര്‍ മനുഷ്യരല്ല, രാക്ഷസജീവികളായിരിക്കും. അവര്‍ക്കൊരിക്കലും ഗുണം പിടിയ്ക്കുന്നതല്ല. ക്ഷേത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുനില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് സ്നേഹവും ദയയും ശാന്തതയും ക്ഷമാശക്തിയും അത്യാവശ്യമാകുന്നു.
ഭക്തിയോടുകൂടി ഭഗവാനെ പ്രദക്ഷിണംവച്ച് ഈശ്വരശക്തിയും ഭക്തനും രണ്ടല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലാകുന്ന ഒരാള്‍ മനോദുഃഖത്തോടെ ദേവാലയത്തില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചുപോകാന്‍ ഇടയാകരുത്. അങ്ങനെയുണ്ടായാല്‍ വേദനിപ്പിയ്ക്കുന്നയാള്‍ക്ക് ഈശ്വരശാപം അനുഭവിയ്ക്കേണ്ടതായി വരുന്നതാണ്.
