സുന്ദരശ്ച കുലീനശ്ച വിനയീ ച നിരാമയഃ
സുപ്രസന്നശ്ച ദൂതശ്ചേൽ പ്രഷ്ടാ സുഖമവാപ്നുയാൽ.
സാരം :-
പ്രഷ്ടാവിന് ഏതെങ്കിലും കരണവശാൽ സൗകര്യമില്ലാതെ വരുമ്പോഴാണല്ലോ ദൈവജ്ഞന്റെ അടുക്കലേയ്ക്ക് ദൂതനെ നിയോഗിക്കാറുള്ളത്. ആ ദൂതന് സൗന്ദര്യം വംശശുദ്ധി മര്യാദ ആരോഗ്യം സന്തോഷം മുതലായ ഗുണങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ പ്രഷ്ടാവിന് രോഗനിവൃത്തി മുതലായ സുഖപ്രാപ്തി ഉണ്ടാകുന്നതാണ്.