സർവേഷാമപി വാസരേഷു പവനേƒഭീഷ്ടേ വപുഃസ്വസ്ഥതാ
ലാഭോർഥസ്യ ച മൃഷ്ടഭോജനമിതീഷ്ടാനാം ഭവോƒഥാന്യഥാ
ശ്വാസശ്ചേദഹിതോ ന മൃഷ്ടമശനം നാർഥാഗമോ വിഗ്രഹഃ
സർവൈർന്നോ ശയനം സുഖേന ച സുഖം വിണ്മോക്ഷണാദിഷ്വപി.
സാരം :-
പാപവാരത്തിലും ശുഭവാരത്തിലും ശ്വാസഗതിക്കു ചില ഭേദങ്ങൾ വിധിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ. അവരവരുടെ വാരങ്ങളിൽ അവരവർക്കു വിധിക്കപ്പെട്ട രീതിയിൽ ശ്വാസസഞ്ചാരമുണ്ടായാൽ ശരീരസുഖം ദ്രവ്യലാഭം ഭക്ഷണസുഖം മുതലായ ഇഷ്ടകാര്യങ്ങൾ സിദ്ധിക്കുന്നതാണ്. അനിഷ്ടങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നതല്ല. ശ്വാസം വിപരീതമായി സഞ്ചരിച്ചാൽ അന്ന് ഭക്ഷണസൌഖ്യം, ശയനം, മലവിസർജ്ജനം മുതലായവയ്ക്ക് ഒരിക്കലും സുഖമുണ്ടാകുന്നതല്ല. എല്ലാവരോടും കലഹത്തിനിടവരികയും ചെയ്യും. തൽക്കാലശ്വാസംകൊണ്ടു പ്രഷ്ടാവിന്റെ നിയതഫലങ്ങളും പ്രാതഃശ്വാസംകൊണ്ട് ദൈവജ്ഞന്റെ അന്നത്തെ ഫലങ്ങളുമാണ് ചിന്തിയ്ക്കേണ്ടത്.
